و ذكر السيد أيضا أن جماعة من شيعة العجم ما برحوا يعظّمون هذا اليوم لهذا السبب، و قد قوّى هذا المذهب الخلف الأعظم السيد علي بن طاووس في كتابه زوائد الفوائد» و أورد رواية معتبرة في هذا الباب، كما قَالَ: رَوَى ابْنُ أَبِي الْعَلَاءِ الْهَمْدَانِيُّ الْوَاسِطِيُّ وَ يَحْيَى بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ حُوَيْجٍ الْبَغْدَادِيُّ قَالا: تَنَازَعْنَا فِي ابْنِ الْخَطَّابِ وَ اشْتَبَهَ عَلَيْنَا أَمْرُهُ، فَقَصَدْنَا جَمِيعاً أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ الْقُمِّيَّ صَاحِبَ أَبِي الْحَسَنِ الْعَسْكَرِيِّ عَلَيْهِ السَّلَامُ بِمَدِينَةِ قُمَّ، فَقَرَعْنَا عَلَيْهِ الْبَابَ فَخَرَجَتْ عَلَيْنَا صَبِيَّةٌ عِرَاقِيَّةٌ فَسَأَلْنَاهَا عَنْهُ، فَقَالَتْ: هُوَ مَشْغُولٌ بِعِيدِهِ، فَإِنَّهُ يَوْمُ عِيدٍ، فَقُلْتُ: سُبْحَانَ اللَّهِ إِنَّمَا الْأَعْيَادُ أَرْبَعَةٌ لِلشِّيعَةِ: الْفِطْرُ، وَ الْأَضْحَى، وَ الْغَدِيرُ، وَ الْجُمُعَةُ، قَالَتْ: فَإِنَّ أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ يَرْوِي عَنْ سَيِّدِهِ أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرِيِّ عَلَيْهِ السَّلَامُ أَنَّ هَذَا الْيَوْمَ يَوْمُ عِيدٍ، وَ هُوَ أَفْضَلُ الْأَعْيَادِ عِنْدَ أَهْلِ الْبَيْتِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ عِنْدَ مَوَالِيهِمْ، قُلْنَا فَاسْتَأْذِنِي عَلَيْهِ وَ عَرِّفِيهِ مَكَانَنَا قَالا: فَدَخَلَتْ عَلَيْهِ فَعَرَّفَتْهُ فَخَرَجَ عَلَيْنَا وَ هُوَ مَسْتُورٌ بِمِئْزَرٍ يَفُوحُ مِسْكاً، وَ هُوَ يَمْسَحُ وَجْهَهُ، فَأَنْكَرْنَا ذَلِكَ عَلَيْهِ. فَقَالَ: لَا عَلَيْكُمَا فَإِنِّي اغْتَسَلْتُ لِلْعِيدِ قُلْنَا أَوَّلًا: هَذَا يَوْمُ عِيدٍ؟ قَالَ: نَعَمْ وَ كَانَ يَوْمُ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ، قَالا فَأَدْخَلَنَا دَارَهُ وَ أَجْلَسَنَا.
ثُمَّ قَالَ: إِنِّي قَصَدْتُ مَوْلَايَ أَبِي [أَبَا] الْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلَامُ كَمَا قَصَدْتُمَانِي بِسُرَّمَنْ‏رَأَى فَاسْتَأْذَنْتُ عَلَيْهِ فَأَذِنَ لِي، فَدَخَلْتُ عَلَيْهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ، وَ هُوَ يَوْمُ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ فَرَأَيْتُ سَيِّدَنَا عَلَيْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ السَّلَامُ قَدْ أَوْعَزَ إِلَى كُلِّ وَاحِدٍ مِنْ خَدَمِهِ أَنْ يَلْبَسَ مَا يُمْكِنُهُمُ مِنَ الثِّيَابِ الْجُدَدِ، وَ كَانَ بَيْنَ يَدَيْهِ مِجْمَرَةٌ يُحْرِقُ الْعُودَ فِيهَا بِنَفْسِهِ فَقُلْتُ لَهُ: بِآبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ هَلْ تَجَدَّدَ لِأَهْلِ الْبَيْتِ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَرَحٌ؟ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: وَ أَيُّ يَوْمٍ أَعْظَمُ حُرْمَةً عِنْدَ أَهْلِ الْبَيْتِ مِنْ هَذَا الْيَوْمِ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ وَ لَقَدْ حَدَّثَنِي أَبِي عَلَيْهِ السَّلَامُ أَنَّ حُذَيْفَةَ بْنَ الْيَمَانِ دَخَلَ فِي مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ عَلَى جَدِّي رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ حُذَيْفَةُ: رَأَيْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ وَلَدَيْهِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ يَأْكُلُونَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ هُوَ يَتَبَسَّمُ فِي وُجُوهِهِمْ، وَ يَقُولُ لِوَلَدَيْهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ كُلَا هَنِيئاً لَكُمَا بَرَكَةُ هَذَا الْيَوْمِ وَ سَعَادَتُهُ، فَإِنَّهُ الْيَوْمُ الَّذِي يُهْلِكُ اللَّهُ فِيهِ عَدُوَّهُ وَ عَدُوَّ جَدِّكُمَا، وَ إِنَّهُ الْيَوْمُ الَّذِي يَقْبَلُ اللَّهُ أَعْمَالَ شِيعَتِكُمَا وَ مُحِبِّيكُمَا، وَ الْيَوْمُ الَّذِي يُصَدَّقُ فِيهِ قَوْلُ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ‏ فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خاوِيَةً بِما ظَلَمُوا وَ الْيَوْمُ الَّذِي نُسِفَ فِيهِ فِرْعَوْنُ أَهْلِ الْبَيْتِ وَ ظَالِمُهُمْ وَ غَاصِبُهُمْ حَقَّهُمْ، وَ الْيَوْمُ الَّذِي يَقْدِمُ اللَّهُ إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَيَجْعَلُهُ هَبَاءً مَنْثُوراً. قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ فِي أُمَّتِكَ وَ أَصْحَابِكَ مَنْ يَنْتَهِكُ هَذِهِ الْمَحَارِمَ؟ قَالَ: نَعَمْ يَا حُذَيْفَةُ جِبْتٌ مِنَ الْمُنَافِقِينَ يَتَرَأَّسُ عَلَيْهِمْ، وَ يَسْتَعْمِلُ فِي أُمَّتِي الرؤيا [الرِّيَاءَ]، وَ يَحْمِلُ عَلَى عَاتِقِهِ دِرَّةَ الْخِزْيِ، وَ يَصُدُّ النَّاسَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ يُحَرِّفُ كِتَابَ اللَّهِ وَ يُغَيِّرُ سُنَّتِي وَ يَشْتَمِلُ عَلَى إِرْثِ وُلْدِي، وَ يَنْصِبُ نَفْسَهُ عَلَماً، وَ يَتَطَاوَلُ عَلَى إِمَامِهِ مِنْ بَعْدِي، وَ يَسْتَلِبُ أَمْوَالَ النَّاسِ مِنْ غَيْرِ حِلِّهَا، وَ يُنْفِقُهَا فِي غَيْرِ طَاعَةِ اللَّهِ، وَ يُكَذِّبُنِي وَ يُكَذِّبُ أَخِي وَ وَزِيرِي، وَ يحسد [يُنَحِّي‏] ابْنَتِي عَنْ حَقِّهَا، فَتَدْعُو اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ فَيَسْتَجِيبُ دُعَاءَهَا فِي مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ. قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ فَادْعُ رَبَّكَ لِيُهْلِكَهُ فِي حَيَاتِكَ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ: يَا حُذَيْفَةُ لَا أُحِبُّ أَنْ أَجْتَرِئَ عَلَى قَضَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِمَا قَدْ سَبَقَ فِي عِلْمِهِ، لَكِنْ سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَجْعَلَ لِلْيَوْمِ الَّذِي يُهْلِكُهُ فِيهِ فَضِيلَةً عَلَى سَائِرِ الْأَيَّامِ، لِيَكُونَ ذَلِكَ سُنَّةً يَسْتَنُّ بِهَا أَحِبَّائِي، وَ شِيعَةُ أَهْلِ بَيْتِي وَ مُحِبُّوهُمْ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيَّ جَلَّ مِنْ قَائِلٍ يَا مُحَمَّدُ إِنَّهُ كَانَ فِي سَابِقِ عِلْمِي أَنْ تَمَسَّكَ وَ أَهْلَ بَيْتِكَ مِحَنُ الدُّنْيَا وَ بَلَاؤُهَا، وَ ظُلْمُ الْمُنَافِقِينَ وَ الْغَاصِبِينَ مِنْ عِبَادِي، مَنْ نَصَحْتَ لَهُمْ وَ خَانُوكَ، وَ مَحَضْتَ لَهُمْ وَ غَشُّوكَ، وَ صَافَيْتَهُمْ وَ كَشَحُوَك، وَ أَرْضَيْتَهُمْ وَ كَذَّبُوكَ، وَ جَنَّبْتَهُمْ وَ أَسْلَمُوكَ، فَإِنِّي بِحَوْلِي وَ قُوَّتِي وَ سُلْطَانِي لَأَفْتِحَنَّ عَلَى مَنْ يَغْصِبُ بَعْدَكَ عَلِيّاً وَصِيَّكَ حَقّاً أَلْفَ بَابٍ مِنَ النِّيرَانِ مِنْ أَسْفَلِ الْفَيْلُوقِ وَ لَأُصْلِيَنَّهُ وَ أَصْحَابَهُ قَعْراً يُشْرِفُ عَلَيْهِ إِبْلِيسُ آدَمَ فَيَلْعَنُهُ، وَ لَأَجْعَلَنَّ ذَلِكَ الْمُنَافِقَ عِبْرَةً فِي الْقِيَامَةِ كَفَرَاعِنَةِ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَعْدَاءِ الدِّينِ فِي الْمَحْشَرِ، وَ لَأَحْشُرَنَّهُمْ وَ أَوْلِيَاءَهُمْ وَ جَمِيعَ الظَّلَمَةِ وَ الْمُنَافِقِينَ إِلَى جَهَنَّمَ زُرْقاً كَالِحِينَ، أَذِلَّةً حَيَارَى نَادِمِينَ، وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ فِيهَا أَبَدَ الْآبِدِينَ.يَا مُحَمَّدُ إِنَّ مُرَافِقَكَ وَ وَصِيَّكَ فِي مَنْزِلَتِكَ يَمَسُّهُ الْبَلْوَى، مِنْ فِرْعَوْنِهِ وَ غَاصِبِهِ الَّذِي يَجْتَرِئُ وَ يُبَدِّلُ كَلَامِي وَ يُشْرِكُ بِي وَ يَصُدُّ النَّاسَ عَنْ سَبِيلِي وَ يَنْصِبُ مِنْ نَفْسِهِ عِجْلًا لِأُمَّتِكَ وَ يَكْفُرُ بِي فِي عَرْشِي إِنِّي قَدْ أَمَرْتُ مَلَائِكَتِي فِي سَبْعِ سَمَاوَاتِي وَ شِيعَتَكَ وَ مُحِبِّيكَ أَنْ يُعَيِّدُوا فِي الْيَوْمِ الَّذِي أَهْلَكْتُهُ فِيهِ، وَ أَمَرْتُهُمْ أَنْ يَنْصِبُوا كُرْسِيَّ كَرَامَتِي بِإِزَاءِ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ وَ يُثْنُوا عَلَيَّ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِشِيعَتِكَ وَ لِمُحِبِّيكَ مِنْ وُلْدِ آدَمَ يَا مُحَمَّدُ وَ أَمَرْتُ الْكِرَامَ الْكَاتِبِينَ أَنْ يَرْفَعُوا الْقَلَمَ عَنِ الْخَلْقِ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ، وَ لَا يَكْتُبُونَ شَيْئاً مِنْ خَطَايَاهُمْ كَرَامَةً لَكَ وَ لِوَصِيِّكَ.يَا مُحَمَّدُ إِنِّي قَدْ جَعَلْتُ ذَلِكَ الْيَوْمَ يَوْمَ عِيدٍ لَكَ وَ لِأَهْلِ بَيْتِكَ، وَ لِمَنْ يَتَّبِعُهُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ شِيعَتِهِمْ، وَ آلَيْتُ عَلَى نَفْسِي بِعِزَّتِي وَ جَلَالِي وَ عُلُوِّي فِي مَكَانِي لَأَحْبُوَنَّ مَنْ يُعَيِّدُ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مُحْتَسِباً فِي ثَوَابِ الْحَافِّينَ وَ لَأُشَفِّعَنَّهُ فِي ذَوِي رَحِمِهِ وَ لَأَزِيدَنَّ فِي مَالِهِ إِنْ وَسَّعَ عَلَى نَفْسِهِ وَ عِيَالِهِ وَ لَأُعْتِقَنَّ مِنَ النَّارِ فِي كُلِّ حَوْلٍ فِي مِثْلِ ذَلِكَ الْيَوْمِ آلَافاً مِنْ شِيعَتِكُمْ وَ مُحِبِّيكُمْ وَ مَوَالِيكُمْ، وَ لَأَجْعَلَنَّ سَعْيَهُمْ مَشْكُوراً وَ ذَنْبَهُمْ مَغْفُوراً، وَ عَمَلَهُمْ مَقْبُولًا. قَالَ حُذَيْفَةُ: ثُمَّ قَامَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فَدَخَلَ بَيْتَ أُمِّ سَلَمَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا وَ رَجَعْتُ عَنْهُ وَ أَنَا غَيْرُ شَاكٍّ فِي أَمْرِ الثَّانِي حَتَّى رَأَيْتُ بَعْدَ وَفَاةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ أُتِيحَ الشَّرُّ وَ عَاوَدَ الْكُفْرُ، وَ ارْتَدَّ عَنِ الدِّينِ، وَ شَمَّرَ لِلْمُلْكِ، وَ حَرَّفَ الْقُرْآنَ، وَ أَحْرَقَ بَيْتَ‏ الْوَحْيِ، وَ ابْتَدَعَ السُّنَنَ وَ غَيَّرَهَا وَ غَيَّرَ الْمِلَّةَ وَ نَقَلَ السُّنَّةَ، وَ رَدَّ شَهَادَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ، وَ كَذَّبَ فَاطِمَةَ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ، وَ اغْتَصَبَ فدك [فَدَكاً] مِنْهَا وَ أَرْضَى الْيَهُودَ وَ النَّصَارَى وَ الْمَجُوسَ، وَ أَسْخَطَ قُرَّةَ عَيْنِ الْمُصْطَفَى وَ لَمْ يُرْضِهَا، وَ غَيَّرَ السُّنَنَ كُلَّهَا، وَ دَبَّرَ عَلَى قَتْلِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ أَظْهَرَ الْجَوْرَ، وَ حَرَّمَ مَا حَلَّلَهُ اللَّهُ وَ حَلَّلَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَ أبقى [أَلْقَى إِلَى‏] النَّاسِ أَنْ يحتذوا [يَتَّخِذُوا] النَّقْدَ مِنْ جُلُودِ الْإِبِلِ، وَ لَطَمَ وَجْهَ اَّكِيَّةِ عَلَيْهَا السَّلَامُ، وَ صَعِدَ مِنْبَرَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً وَ افْتَرَى عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ عَانَدَهُ وَ سَفَّهَ رَأْيَهُ قَالَ حُذَيْفَةُ: فَاسْتَجَابَ اللَّهُ دَعْوَةَ مَوْلَايَ عَلَيْهِ أَفْضَلُ الصَّلَاةِ وَ السَّلَامِ عَلَى ذَلِكَ الْمُنَافِقِ، وَ جَرَى كَمَا جَرَى قَتْلُهُ عَلَى يَدِ قَاتِلِهِ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَى قَاتِلِهِ. قَالَ حُذَيْفَةُ: فَدَخَلْتُ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ لَمَّا قُتِلَ ذَلِكَ الْمُنَافِقُ لِأُهَنِّئَهُ بِقَتْلِهِ وَ مَصِيرِهِ إِلَى ذَلِكَ الْخِزْيِ وَ الِانْتِقَامِ، فَقَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: يَا حُذَيْفَةُ تَذْكُرُ الْيَوْمَ الَّذِي دَخَلْتَ فِيهِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ أَنَا وَ سِبْطَاهُ نَأْكُلُ مَعَهُ؟ فَدَلَّكَ عَلَى فَضْلِ هَذَا الْيَوْمِ الَّذِي دَخَلْتَ فِيهِ عَلَيْهِ؟ فَقُلْتُ: نَعَمْ يَا أَخَا رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ هُوَ وَ اللَّهِ هَذَا الْيَوْمُ الَّذِي أَقَرَّ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِيهِ عُيُونَ أَوْلَادِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ إِنِّي لَأَعْرِفُ لِهَذَا الْيَوْمِ اثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ اسْماً.قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُلْتُ: يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِنِّي أُحِبُّ أَنْ تُسْمِعَنِي أَسْمَاءَ هَذَا الْيَوْمِ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ، فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: يَا حُذَيْفَةُ هَذَا يَوْمُ الِاسْتِرَاحَةِ، وَ يَوْمُ تَنْفِيسِ الْهَمِّ وَ الْكَرْبِ، وَ الْغَدِيرِ الثَّانِي، وَ يَوْمُ تَحْطِيطِ الْأَوْزَارِ، وَ يَوْمُ الْحَبْوَةِ وَ يَوْمُ رَفْعِ الْقَلَمِ، وَ يَوْمُ الْهُدَى، وَ يَوْمُ الْعَقِيقَةِ، وَ يَوْمُ الْبَرَكَةِ، وَ يَوْمُ الثَّارَاتِ وَ عِيدِ اللَّهِ الْأَكْبَرِ، وَ يَوْمٌ يُسْتَجَابُ فِيهِ الدَّعَوَاتُ، وَ يَوْمُ الْمَوْقِفِ الْأَعْظَمِ، وَ يَوْمُ التَّوْلِيَةِ وَ يَوْمُ الشَّرْطِ، وَ يَوْمُ نَزْعِ الأسوار [السَّوَادِ]، وَ يَوْمُ نَدَامَةِ الظَّالِمِينَ، وَ يَوْمُ انْكِسَارِ أَعْدَاءِ الشِّيعَةِ وَ يَوْمُ نَفْيِ الْهُمُومِ، وَ يَوْمُ الْفَتْحِ، وَ يَوْمُ الْعَرْضِ، وَ يَوْمُ الْقُدْرَةِ، وَ يَوْمُ التَّصْفِيحِ، وَ يَوْمُ فَرَحِ الشِّيعَةِ، وَ يَوْمُ التَّرْوِيَةِ، وَ يَوْمُ الْإِنَابَةِ، وَ يَوْمُ اَّكَاةِ الْعُظْمَى، وَ يَوْمُ الْفِطْرِ الثَّانِي، وَ يَوْمُ سَبِيلِ اللَّهِ تَعَالَى، وَ يَوْمُ التَّجَرُّعِ بِالرِّيقِ، وَ يَوْمُ الرِّضَا، وَ عِيدِ أَهْلِ الْبَيْتِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، وَ يَوْمٌ ظَفِرَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ، وَ يَوْمٌ قَبِلَ اللَّهُ أَعْمَالَ الشِّيعَةِ، وَ يَوْمُ تَقْدِيمِ الصَّدَقَةِ، وَ يَوْمُ طَلَبِ اِّيَادَةِ، وَ يَوْمُ قَتْلِ الْمُنَافِقِ، وَ يَوْمُ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ وَ يَوْمُ سُرُورِ أَهْلِ الْبَيْتِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ يَوْمُ‏ الْمَشْهُودِ، وَ يَوْمٌ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ، وَ يَوْمُ هَدْمِ الضَّلَالَةِ، وَ يَوْمُ النَّيْلَةِ، وَ يَوْمُ الشَّهَادَةِ، وَ يَوْمُ التَّجَاوُزِ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ، وَ يَوْمُ الْمُسْتَطَابِ، وَ يَوْمُ ذَهَابِ سُلْطَانِ الْمُنَافِقِ، وَ يَوْمُ التَّسْدِيدِ وَ يَوْمٌ يَسْتَرِيحُ فِيهِ الْمُؤْمِنُونَ وَ يَوْمُ الْمُبَاهَلَةِ، وَ يَوْمُ الْمُفَاخَرَةِ، وَ يَوْمُ قَبُولِ الْأَعْمَالِ، وَ يَوْمُ النحيل، وَ يَوْمُ النحيلة، وَ يَوْمُ الشُّكْرِ، وَ يَوْمُ نُصْرَةِ الْمَظْلُومِ، وَ يَوْمُ اِّيَارَةِ، وَ يَوْمُ التَّوَدُّدِ، وَ يَوْمُ النحيب [التَّحَبُّبِ‏]، وَ يَوْمُ الْوُصُولِ، وَ يَوْمُ الْبَرَكَةِ، وَ يَوْمُ كَشْفِ الْبِدَعِ، وَ يَوْمُ اُّهْدِ فِي الْكَبَائِرِ، وَ يَوْمُ الْمُنَادِي، وَ يَوْمُ الْمَوْعِظَةِ، وَ يَوْمُ الْعِبَادَةِ، وَ يَوْمُ الْإِسْلَامِ.قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُمْتُ مِنْ عِنْدِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ قُلْتُ فِي نَفْسِي: لَوْ لَمْ أُدْرِكْ مِنْ أَفْعَالِ الْخَيْرِ مَا أَرْجُو بِهِ الثَّوَابَ إِلَّا حُبَّ هَذَا الْيَوْمِ، لَكَانَ مُنَايَ.
قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي الْعَلَا الْهَمْدَانِيُّ وَ يَحْيَى بْنُ جَرِيحٍ، فَقَامَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنَّا نُقَبِّلُ رَأْسَ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ وَ قُلْنَا: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَا قَبَضَنَا حَتَّى شَرَّفَنَا بِفَضْلِ هَذَا الْيَوْمِ الْمُبَارَكِ، وَ انْصَرَفْنَا مِنْ عِنْدِهِ، وَ عَيَّدْنَا فِيهِ، فَهُوَ عِيدُ الشِّيعَةِ

1 ربیع الأوّل
1 _ دفن بدن مطهّر پیامبر صلّی الله علیه و آله

در نیمه ی شب اوّل ربیع بدن مطهّر خاتم الأنبیاء و المرسلین صلّی الله علیه و آله را امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام دفن فرمودند. (1)

مصیبت و فاجعه ی شهادت پیامبر صلّی الله علیه و آله از یک طرف و بی احترامی به آن حضرت و توجّه نداشتن مردم به غسل و کفن و دفن حضرت از طرف دیگر، داغ هایی بود که بر دل مبارک امیر المؤمنین علیه السلام سنگینی می کرد. (2)

چنانچه با یاد تلخ آن روز ها فرموده اند :

آیا بدن شریف پیامبر صلّی الله علیه آله را رها می کردم و او را دفن ننموده برای خلافت و سلطنت بعد از او نزاع می کردم» ؟ (3)

شیخ مفید می فرماید :

اکثر مردم در دفن پیامبر صلّی الله علیه و آله حاضر نشدند، و نماز بر آن حضرت نخواندند، چه اینکه بین انصار و مهاجرین مشاجره در امر خلافت بود. (4)

اعمش می گوید :

پیامبرشان از دنیا رفت و مردم هَمّ و غمی نداشتند جز آنکه عدّه ای بگویند : امیر از ماست» و طایفه ی دیگری بگویند : امیر از ماست». (5)

هنگام شهادت پیامبر صلّی الله علیه و آله مغیره خطاب به ابوبکر و عُمَر گفت :

اگر بعداً با مردم کاری دارید آن ها را دریابید. (6)

لذا ابوبکر و عُمَر هنگام دفن پیامبر صلّی الله علیه و آله حاضر نبودند، بلکه میان دیگران بودند که در سقیفه برای خود امیر انتخاب می کردند، و قبل از آنکه کنار بدن حضرت حاضر شوند، بدن مطهّر دفن شد. (7)

عبدالله بن حسن می گوید :

به خدا قسم ابوبکر و عُمَر بر پیامبر صلّی الله علیه و آله نماز نخواندند، و سه روز بدن مبارک آن حضرت دفن نشد، ولی با این همه اهل سقیفه مشغول کار خود بودند. (8)

حضرت باقر علیه السلام می فرمایند :

مردم روز دوشنبه و شب سه شنبه را بر بدن آن حضرت نماز می خواندند و عموم مردم حتّی خواص و نزدیکان حضرت بر بدن مبارک نماز خواندند، امّا هیچ یک از اهل سقیفه بر غسل و کفن و دفن حضرت حاضر نشدند. امیر المؤمنین علیه السلام بُرَیده اسلمی را برای خبر دادن نزد آنان فرستاد، ولی اعتنایی نکردند و بعد از دفن آن حضرت بیعت آنان هم تمام شد. (9)

عایشه در این باره اقراری دارد که جالب توجّه است. (10)

او گفته است :

بخدا قسم ما از دفن پیامبر صلّی الله علیه و آله با خبر نشدیم تا اینکه صدای بیل و کلنگ را در شب چهارشنبه از حجره آن حضرت شنیدیم»، یعنی بعد از دفن متوجّه شدیم.

باید از اینان که بر سر غصب خلافت همه چیز را فراموش کرده بودند پرسید :

آیا سقیفه در حضور پیامبر صلّی الله علیه و آله و به سفارش حضرت بود یا غدیر ؟
آیا برای تشکیل شورای سقیفه دستوری از طرف خداوند آمده بود یا درباره ی غدیر ؟
آیا در سقیفه از اکثر بلاد مسلمین حضور داشتند یا در غدیر ؟
آیا در سقیفه همه مردم حاضر بودند یا در غدیر که حتّی زن ها هم بیعت کردند ؟

راجع به جایگاه حضرت زهرا(سلام الله علیها) بحث کنیم، که چه جایگاهی دارد؟ اول باید حضرت زهرا(س) را از نظر موقعیت و جایگاه بشناسیم.

فاصله‌ی ما با عصر حضرت زهرا(س) 14 قرن است. الآن 1423 سال است که حضرت صدیقه طاهره(سلام الله علیها) به شهادت رسیده‌‌اند. ما چطور اطلاع پیدا کنیم که حضرت زهرا(سلام الله علیها) دارای چه جایگاهی و موقعیتی است؟ 
عرض می‌کنیم ما از دو راه می‌توانیم بفهمیم. یکی از راه احادیث و فرمایشات رسول خداست، آن فرمایشاتی که قطعی و مسلم است، آن هم نه از نظر ما(شیعه)، که بگویند اینها مربوط به شماست. بلکه آن مطالبی که فریقین روی آن صحّه گذاشته‌‌اند و پذیرفته‌‌اند که این سخن را رسول بزرگوار اسلام(ص) فرموده است. این یکی از طُرُق برای رسیدن به شخصیت حضرت زهرا(س) است.

اجمالاً این نکته را داخل پرانتز عرض کنم که از روایات استفاده می‌شود حضرت صدیقه طاهره زهرا(سلام الله علیها)؛ لیلة القدر» است و لیلة القدر» در میان شبهای سال نامعلوم است، اما شبی است که خیرٌ من ألفِ شَهرٍ»
ألف شهر» یعنی یک عمر، یعنی 84 سال یک طرف و یک شب یک طرف. از فاطمه زهرا(س) به لیلة القدر» تعبیر شده است، چون هم مجهول است قبرش و هم مجهول است مصائبش، همه‌ی اینها مجهول است، وَ کَمْ مِنْ غَلِیلٍ مُعْتَلِجٍ بِصَدْرِهَا لَمْ تَجِدْ إِلَى بَثِّهِ سَبِیلا وَ سَتَقُولُ وَ یَحْکُمُ اللَّهُ وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمینَ» این نص فرمایش أمیرالمؤمنین است که حضرت زهرا(سلام الله علیها) مصائبش را کسی پیدا نکرد بازگو کند، آن ستم‌هایی که به این بانوی مخدّره وارد کرد.
بنابراین؛ یکی بیان آن آثار از رسول خدا(ص) است، و یکی هم آنچه که در کتب تاریخ فریقین از مسائل مربوط به حضرت زهرا(س) غیر از روایات نقل کرده‌‌اند و یکی هم نسب حضرت زهراست. اینها چیزهایی است که ما می‌توانیم برسیم، نه به گمان و ظن و تخمین.

یکی از آن مسائل؛ این روایت است؛ که هم بخاری نقل کرده، و هم مسلم نقل کرده است. اگر یک روایتی در این دو کتاب باشد، از نظر عامه قطعی است، گرچه در بخاری هم باشد قطعی است، اما اگر در صحیح بخاری و صحیح مسلم باشد از نظر عامه می‌گویند مما اتفق علیه الشیخان»، یعنی مسلم و بخاری. ترمذی هم نقل کرده، ابن عبدالبر هم در استیعاب نقل کرده و وقتی انسان به کتب اهل عامه مراجعه می‌کند این روایت خیلی زیاد در مصادر دسته اولی آنها آمده است. من نخواستم مصادر خودمان را عرض کنم. آنها در مصادر دسته‌اولشان مسلم گرفته‌‌اند که اینها روایاتی است که صدر عن رسول الله»؛ احادیثی که پیامبر(ص) فرموده.

من بخش آخر این حدیث را خواندم، اجازه دهید تمام حدیث را بخوانم تا معلوم شود که شأن نزول حدیث چه بوده و از این حدیث به کجا می‌رسیم؟ برداشت ما چیست و پیامبر(ص) چه نکته‌ی مهمی را بیان کرده است؟ 
فراموش نکنیم که پیامبر خدا(ص) فرزندان دیگری داشتند، دختران دیگری داشتند یا نداشتند، فرزند دختران، هم دختران پیامبر بودند، اما اینطور تعابیر درباره آنها نرسیده است.

حدیث را از صحیح بخاری نقل می‌کنم؛ بخاری حدیث را از عایشه نقل می‌کند، عایشه می‌گوید ما ن پیامبر تمام‌مان خدمت پیامبر(ص) نشسته بودیم، نگاه کردیم دیدیم فاطمه(سلام الله علیها) می‌آید، کنّ أزواج النّبیّ(ص) عنده لا یغادر منهنّ واحدة، فأقبلت فاطمة تمشی ما تخطی مشیتها من مشیة النّبیّ صلى اللّه علیه و آله شیئا»؛ اینها همه‌اش در روایت هست، یعنی گام‌هایی که فاطمه‌ی زهرا برمی‌دارد همانند پیامبر است. 

ویژگی هایی که از حضرت رسول(ص) در فاطمه (س) بود

دو تا از ویژگی‌های حضرت رسول(ص) در فاطمه زهرا(س) بوده، یکی سخن گفتن حضرت زهراست و یکی هم راه رفتن حضرت زهراست، که شبیه پیغمبر بود. وقتی آمدند به مسجد ایراد خطبه کنند، به مجرّدی که در فضای مسجد این جوهره‌ی صدا از دهان مبارک حضرت زهرا بیرون آمد، یک مرتبه گریه همه جا را فرا گرفت، صدا صدای رسول خداست. 
ایشان می‌گوید فاطمه‌ی زهرا آمد، أجلسها عن یمینه»، پیامبر خدا(ص) فاطمه زهرا را طرف راست خودش نشاند، حالا زن‌ها همه نشسته‌اند. فسارّها»؛ یک چیزی را به صورت سرّی به حضرت زهرا فرمود. فَبَکَت»، دیدند حضرت زهرا شروع کرد به گریه کردن. ثم سارها ثانیة فضحکت»؛ دیدم بار دوم پیغمبر خدا با فاطمه چیزی را به طور سرّ و پنهانی فرمود و حضرت زهرا خندید -خندیدن غیر از مسرور شدن است.
ایشان می‌گوید من میان زن‌های پیامبر از یک جرأتی برخوردار بودم - این حالت هم که پیامبر با شخصی محرمانه صحبت کند بگرید و باز محرمانه صحبت کند و بخندد، انسان می‌خواهد به این سرّ پی ببرد-، می‌‌گوید آمدم پیش حضرت زهرا(س) و گفتم پیامبر به شما چه فرمود؟ 

فرمود ما کنتُ لاُفشِیَ سرّ رسول الله حتی قبض»، سرّ پیغمبر را فاش نمی‌کنم تا رسول خدا زنده است.
در برخی از تعبیرات(شاید بخاری هم این را داشته باشد) فاطمه زهرا فرمود إنی لَبَذِرَة»، من یک زنی که سر را فاش می‌کند نیستم. 
این گذشت و پیامبر از دنیا رفت. 

راز بین حضرت رسول(ص) با حضرت زهرا(س)

عایشه می‌‌گوید من مترصد بودم فرصتی به دست بیاید و آن مسئله را از حضرت زهرا سؤال کنم. 
بعد از وفات رسول خدا(ص) از حضرت زهرا(س) سؤال کردم آن سرّی که پیامبر(ص) به شما فرمود چه بود؟
فرمودند: حالا که پدرم از دنیا رفته می‌گویم. من کنار پدرم نشستم، پدرم رسول خدا به صورت پنهانی به من فرمود: قرآن هر سال یک مرتبه بر من عرضه می‌شد، امسال قرآن دو مرتبه بر من عرضه شد ما أری إلا دنوّ أجلی» این را من نشانه‌ی نزدیک بودن مرگم می‌بینم. برای همین من گریستم. 

رسول خدا(ص) نمی‌توانست گریه‌ی حضرت زهرا را ببیند. بعد که دیدند من گریستم بار دوم به من فرمودند أما ترضین أن تی سیدة نساء المؤمنین»(من متن روایت بخاری را عرض می‌کنم، بعد اختلاف نسخ را عرض خواهم کرد)؛ آیا فاطمه تو خشنود نمی‌شوی که سید ن مؤمنان باشی؟ در نسخه دیگر آمده؛ سیدة نساء هذه الامة». در نسخه‌ی سوم که ابن عبدالبر در استیعاب نقل می‌کند أما ترضین أن تی سیدة نساء العالمین». برای همین من خندیدم و پیامبر فرمود پس صبر کن و شکیبایی پیشه کن. این فرمایش رسول خداست.

حالا چه سیدة نساء المؤمنین» باشد، چه سیدة نساء هذه الامة» باشد و چه سیدة نساء العالمین» باشد هیچ تفاوتی نمی‌کند! اجازه دهید من این تفاوت نکردن را هم عرض کنم تا این معما حل شود. 
اما اگر سیدة نساء العالمین» باشد روشن است، حضرت زهرا از همه‌ی زنهای عالم بالاتر است. اگر سیدة نساء الامة» باشد، امت پیغمبر، أفضل عالم است و حضرت زهرا أفضل زنهای امت‌هاست. و اگر سیدة نساء المؤمنین» باشد باز هم همینطور است، مؤمنین این امت، افضل مؤمنین هستند و فاطمه‌ی زهرا(سلام الله علیها) هم أفضل همه‌ی زنها حتی مریم است.

ولکن نکته‌ی جالبی که اینجا هم سیوطی، هم سُبکی، هم مِغریزی و هم دیگران به آن تصریح کردند اینست که اینها می‌گویند بدون تردید حضرت زهرا از مریم کبری و از هر زنی در عالم بالاتر و برتر است. نه به خاطر این حدیث، -این حدیث به جای خود و از این حدیث همین معنا استفاده می‌شود، چه سیدة نساء الامة باشد چه سیدة نساء العالمین یا مؤمنین باشد، این معنا از آن استفاده می‌شود، اما اینهایی که عرض شد از بزرگان عامه هستند و اینها اعتقادشان این است که حضرت زهرا برترین ن عالم است- جهتش اینست که پیغمبر خدا فرمود فاطمةُ بضعةٌ منّی» و رسول خدا أفضل همه‌ی خلق است، فاطمه زهرا هم پاره‌ی تن اوست، لذا حضرت زهرا برترین ن عالم است و عامه هم این را می‌دانند.

اینها را من در این جلسه عرض کردم تا اینکه گاهی در این کلمات و کتاب‌های عامه برای اینکه عایشه را بزرگ کنند یا بعضی از زن‌های دیگر را بزرگ کنند، یک کسی را در کنار حضرت صدیقه طاهره(س) بتراشند، بخواهند آن عظمت و منزلت حضرت زهرا(سلام الله علیها) را از آن بکاهند، این امکان ندارد.

این حدیث با این سندش را ملاحظه می‌کنید، که در کتابهای دست اول عامه است، که البته بیشتر از این است، همه‌ی مصادرش را من دیدم، و با این بیانی که شد پیغمبر خدا جایگاه حضرت زهرا(سلام الله علیها) را مشخص می‌کند که حضرت زهرا دارای چه جایگاهی است.

یعنی ما دو الگوی منحصر به فرد در جهان خلقت داریم؛ یک مرد و یک زن. آن الگوی منحصر به فرد مرد در جهان خلقت که ثانی ندارد؛ رسول خدا(ص)» است و آن الگوی منحصر به فردی که در میان بانوان کپی و نظیر ندارد؛ حضرت زهرا(سلام الله علیها)» است. این جایگاه حضرت زهرا(سلام الله علیها) بر اساس فرمایش پیامبر است.

و اما از طرُق دیگر اگر ما بخواهیم مسأله را مورد دقّت قرار دهیم؛ طبیعتاً یک فرصت دیگری را می‌طلبد. بقیه‌ی مطالب را برای جلسه‌ی بعد می‌‌گذاریم، که به عرض خواهم رساند شعاع درک ما نمی‌تواند حضرت زهرارا واقعاً درک کند، بلکه آن مقداری که می‌فهمیم به اندازه‌ی خودمان است، و إلا سمیت فاطمة فاطمة لأن الناس فطموا عن کنه معرفتها»؛ یعنی جدا شدند، فطم» به معنای قطع» است، فطموا عن کُنه معرفتها»، نمی‌شود به معرفت حضرت زهرا پی برد. اما همین مقداری که درک ما می‌تواند برسد و درک کند مطالبی عرض می‌‌کنیم. و إلا حضرت زهرا را کسی نشناخت جز رسول خدا و جز أمیرالمؤمنین(سلام الله علیهما) و همینطور فرزندان حضرت زهرا. 

ما نمی‌توانیم آن عظمت و جلالتی که حضرت زهرا(سلام الله علیها) روز قیامت دارد و روایتش هم روایتی است که عامه و خاصه می‌گویند روایت صحیحه است، وقتی فردای قیامت به م می‌آید، آنجایی که دیگر دل در دل کسی نمانده، فاطمه روز قیامت می‌ایستد و خدای متعال آن عظمت و بزرگواری و اجازه را به حضرت زهرا(سلام الله علیها) می‌دهد.

امیدواریم بتوانیم در این ایام فاطمیه یک ترسیمی ولو به اندازه‌ای که خودمان فهمیدیم و درک کردیم از این بانوی مکرّمه‌ای که ظلم زیاد به او شد، درک کنیم. اما این ظلم‌ها نتیجه بخشید و راه صحیحی که ما بایستی امروز آن راه صحیح را طی کنیم آن را به برکت حضرت زهرا شناختیم، حقیقت امر این است. احادیث به جای خود، چون فاطمه زهرا، معصومه است و دارای مقام عصمت است. عصمت است که به روش و قول انسان، به عمل و موضع‌گیری انسان معنا می‌دهد. لذا با هر کسی حضرت زهرا(س) دشمن است، ما دشمنیم، چون او معصوم است. هر کسی را حمایت کرده ما حامی هستیم، چون معصوم است.

السّلام علیکِ یا بنت رسول الله

عصمتش حاجب وهم است و مرا نیست رهی        که سوی دفتر مدحش بنمایم نگهی
هجده ساله مهی بعد پیمبر دو مهی                    ماند باقی و چها دید نه جرم و گنهی
بر در خانه‌ی او آتش بیداد  زدند                           تیشه بر ریشه‌ی اسلام زبنیاد زدند
بود بی‌طاقت و بی‌تاب زهجران پدر                       دشمنش درب سرا سوخت چو افروخت شرر
پهلویش را بشکستند چو از تخته‌ی در                  محسنش سقط شد و کرد روی خاک مقرّ
این همان طفل صغیر است که یوم سُئِلَت             عرش را گیرد و گوید به چه جرمی قُتِلَت 
گر بپرسی که چه شد باعث بیماری او                 لگد و تخته در هر دو شکستش پهلو
تازیانه بزدش قنفذ و خستش بازو                        نیلی از سیلی بیداد عدو گشتش رو
عَلِم الله چه شرر بر جگر فاطمه بود                     که شرار جگرش آتش جان همه بود

هنوز آب غسل پیامبر(ص) خشک نشده بود، آمدند در خانه‌‌ای که جبرئیل بدون اذن وارد نمی‌‌شد، خانه‌‌ای که ماهها پیامبرخدا(ص) می‌‌آمد می‌‌‌ایستاد سلام می‌‌کرد، فاطمه زهرا آمد پشت در، همین که احساس کردند فاطمه پشت در است، آنچنان در را فشار دادند، صدای ناله زهرا بلند شد بابا یا رسول الله ببین با  دخترت چه کردند؟!!»

الباب و الجدار و الدماء        شهود صدق ما به خفاء

سید الشهداء مظهر رحمت خداست.  

الله اکبر خیلی عجیب است در مسجد الحرام به جوانی داشت طواف میکرد من میخواستم عوامل جذب رحمت خدا را براتان بگویم وقت نیست. دلم میخواست بگویم چه عواملی باعث میشود که رحمت خدا زود جذب شود. بحث است. 

 در مسجد الحرام جوانی داشت طواف میکرد دستش را بلند کرد گذاشت روی شانه یک خانم نامحرمی. این رو سری یا سرتاسری یا هر چیزی رفته بود کنار یک مقداری این گردن و بازو مثلا این هم دست گذاشت آنجا. 

 تا دست گذاشت آنجا خداوند متعال این دست را آنجا چسباند. هر چه کرد دستش را بردار نشد. کشید کنار آقا چه کار کنیم. زمان مروان بود. جمع شدن گفتند که چون در خانه خدا این عمل را مرتکب شده شمشیر بیاورید دستش را قطع کنید. 

 بعضیها گفتند نه بابا دستش را قطع نکنید تازیانه بزنید ول میشود. هر کسی یک چیزی گفت. گفتند از بچه های پیغمبر کسی امسال حج آمده گفتند سید الشهداء حج آمده. این مربوط به قبل از سالی است که امام حسین به کربلا بیاید. گفتند برید به آقا بگویید چه کار کنیم؟ 

 آمدند خدمت سید الشهداء گفتند آقا قضیه این است الآن هم در مسجد الحرام جمعیت هم جمع شده طایفه آن خانم هم شمشیر به دست آمده میگویند میخواهیم دستش را قطع کنیم. آقا مظهر رحمت خداست. آمدند در مسجد الحرام ای دست این جوان را گرفت یا الله حسینت آمده عذابش نکنید این دست را جدا کرد. آقا بزنیمش؟ 

  فرمود نه دیگه من آمدم آقا دستش را قطع کنیم؟ 

فرمود نه دیگه من دستش را جدا کردم، بگذارید برود. مظهر رحمت خداست. حالا بگیرید همین را. آن سالی که امام حسین کربلا آمد یک کسی که شمشیر به دست گرفت و چند تا زخم به امام حسین زد همین جوان بود. 

 امام حسین مظهر رحمت خداست. عذاب را بر میدارد حتی با دشمنانش 

ببینید شما وقتی با یک فرد دشمن باشید به این زودیها دست برنمیدارید همه ما همین طوری هستیم. اما کربلا در خود قتال وقتی سید الشهداء میزد به قلب لشکر اینها یک تعداد کشته میشدند یک تعداد هم فرار میکردند یک وقت دیدند امام حسین یک صاحب سواری را دنبال کرده او دارد با عجله و سرعت فرار میکند از دست امام حسین، امام حسین هم ولش نمیکند هی داد میزند الآن حسین من را میکشد به دادم برسید اعتنا نکرد. 

 ابی عبد الله رسید فرمود وایستا کارت دارم نمیکشم تو را دیگه نتونست فرار کند وایستاد رویش را برگرداند آقا فرمود اسمت چیست؟گفت فلانی هستم. 

 آقا فرمود از کوفه آمدی نه تو شامی نیستی از کوفه آمدی؟ گفت بله. 

 مظهر رحمت خداست حضرت فرمود که چند روز پیش که از کوفه از خانه میخواستی بیایی بیرون دختر کوچولویت جلو نیامد؟ گفت چرا 

 آقا جلو آمد. آقا فرمود تو وقتی بلغش گرفتی یک قول و وعده بهش ندادی یک مقداری فکر کرد گفت چرا آقا قول بهش دادم، آقا فرمود قول ندادی که برایت گوشواره میآوری؟ بعضی ها گرفتند. قول ندادی از کربلا که برگشتی گوشواره برایش میبری؟ گفت چرا آقا به دخترم گفتم آرام باش گریه نکن رفتم مسافرت برایت یک جفت گوشواره میآورم. 

 سید الشهداء دست کردند در جیب لباس نظامیشان یک جفت گوشواره بیرون آوردند و فرمود این یک جفت گوشواره را بگیرد و برو اما یک قول به حسین بده گوشواره را از گوش بچه های من نکش. گرفت و کشید. این داد میزد حسین من را نکش، آقا فرمود باشه نمیکشمت برو. آن کسی که حسین امام حسین نگاه میکند دشمن باشه برو چون گفته حسین، داد میزنه حسین نکش مرا، آقا میگوید باشه نمیکشمت وایستا نمیکشمت برو. حالا یک جریان دیگر را برای

رای شب عاشورا میگذارم الآن وقت نیست. 

سید الشهداء مظهر رحمت خداست. تربت او مظهر رحمت خداست یک مقدار تربت را آقا امام صادق فرستاد برای اصحابش صحابی داشت میرفت تمام بود دکترها جوابش کرده بودند به این غلامش فرمود این را میری کنار بسترش میشینی توی ظرف آب حل می کنید سرش را بلند میکنی نمیتونه بخوره بسم الله الرحمن الرحیم بهش میدی بعد هم به او بگو پا شو بیا. گفت آقا داره میمیره، فرمود تو برو. رفت نشست کنار بستر تربت را داخل آب حل کرد سرش را بلند کرد بسم الله الرحمن الرحیم یک مقداری ریخت به زبان این بنده خدا چشمانش را باز کرد گفت عجب مولاک. مولات میگه بیا. 

 شخصی که داره از دنیا میرود یک دفعه از جایش بلند شد یک مقدار گریه کرد گفت چی بود روی زبان من ریختی گفت امام صادق (علیه السلام) یک چیزی به من دادند من تو آب حل کردم آقا فرمود پا شو بیا کسی که چند روز هست در بستر احتضار است. پا شد خدمت امام صادق آقا این چی بود؟ امام صادق گریه کرد فرمود تربت جدم حسین بود. 

حسین تربتش مظهر رحمت خداست، قبرش مظهر رحمت خداست، قبه و بارگاهش مظهر رحمت خداست، زیارتش باعث نزول رحمت خداست، مجلس سید الشهداء رحمت خدا دارد. گریه بر سید الشهداء رحمت خدا دارد. بیا حتی غذای امام حسین. 

 آقایان عزیز من یک جایی منبر میرفتم یکی از کشورهای خارج. اینها غذا می آمد التماس میکرد یک مقدار یک ذره غذا بده یک ملاقه برنج بده. گفتم یک ملاقه برنج به چه درد تو میخورد آقا. آمدی اینجا التماس میکنی این که سیرت نمیکنه یک جمله قشنگی به من یاد داد. گفت یک ملاقه برنج سید الشهداء را میبرم خشکش میکنم پودرش میکنم هر وقت که غذا درست میکنم یک مقدار از این غذای امام حسین را توی این غذا میریزم. حسن آقا تو فلان جا میری چون شام می دهند بگو آره اتفاقاً میروم شام امام حسین را میخورم اصلاً برای غذای حسین میروم. خوبه میخواهم بروم سر سفره حسین بشینم. 

 این غذای حسین داخل پوست و گوشت من بشود. 

 این دیگه به جهنم حرام میشود. غذای حسین مظهر رحمت خدا دارد. گریه بر حسین مظهر رحمت خدا دارد اصلاً اسم حسین الله این را بگویم دیگه روضه. آقا اسم حسین فقط بگو حسین مظهر رحمت خداست. 

 بیا امام صادق فرمود روز قیامت که میشود یک بنده خدایی را پرونده اش را دستش میدهد میگوید برو ببرینش به جهنم حرف هم نزنه. 

 دیگه الیوم نختم علی افواههم دهن بند بستن بهش دیگه حرف نزنه، هیچی نگه چی میخواهد بگوید دیگه تمام پرونده خراب ببریدش وقتی دارن میبرنش در مسیر به خدا التماس میکنه میگوید خدایا به این ملائکه بگو این دهن من را باز کن یک کلمه بگویم. 

 خطاب میرسد ملائکه این دهان بندش را باز کنید میخواهد یک کلمه بگوید. چی میگه؟ 

 میگوید ملائکه میدانند پرونده سیاه است و عاقبتش جهنم است حالا بگذار یک کلمه بگوید. 

 قرآن هم آیه دارد. در سوره مبارکه مؤمنون آنجا میگوید به اینها میگوید دور شوید دیگه حرف هم نزنید. اما این داد میزنه که خدایا یک جمله بگویم اگر میخواهند من را ببرن ببرن فقط اجازه بده یک جمله را. دهن بندش را باز میکنند یک وقت ملائکه میبینن داد میزنه میگه الهی به حق الحسین تا این یک جمله را میگوید خطاب میرسه ملائکه برگردانیدش. 

 بابا پرونده اش سیاه است خودت فرمودی این را به سمت جهنم ببرید. ما هم داریم میبریمش. 

 خطاب میرسد ملائکه آخه یک اسمی را نام برد که من با خودم عهد کردم هر که اسم حسینم را ببره نه در دنیا نه در آخرت عذابش نکنم.

روضه

درآستانه شهادت امام صادق علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم
عزیزترین گوهری که خدابه بشر داده این زندگی است که مثل برق می گذرد هر آنی از آنات که می گذرد حسرتی است که آن حسرت نهایت نداره عمر را در دو چیز صرف کنید این عصاره حکمت است یکی حرف زدن با خدا دوم حرف خدا شنیدن عمر در این دو کلمه صرف بشه یا با خدا حرف بزن یا خدا با تو حرف بزنه اما حرف زدن ما با خدا نماز، که این گوهر شناخته نشد الصلاه معراج المومن و منهاجه بالصلاه یبلغ العبد الی الدرجه القتبا
اگر نماز رو بفهمیم چه کرده تمام ملائکه چهار قسمتا یک قسمت همه در حال قیام یک قسمت همه در حال قعود یک قسمت همه در حال رکوع یک قسمت همه در حال سجود هر چهار قسم در این دو رکعت نمازآن قیامش تشبه به ملائکه قائمین آن قعودش تشبه بهد ملائکه قائدین آن رکوعش تمثل از ملائکه راکعین آن سجودش نص قرآن این است منتها چون آیه سجده واجب داره ما اون آیه رو نمی خوانیم خدا به شخص اول عالم خطاب می کند سجده کن به ما نزدیک بشو الله اکبری که می گی خلق می کندحجب را سوره ی حمدی که می خوانی ام الکتابه بعد سوره توحید نسوه الربه ثلث تورات و قرآن و انجیل و زبور بعد رکوع نهایت سجده منتهای قرب این حرف زدن با خدا است
دوم حرف خدا را شنیدن آن چی است قرآن بخون اگر نماز بخوانی تو با خدا حرف زدی اگر قرآن بخوانی خدا با تو حرف زده

اگر نماز بخوانی تو با خدا حرف زدی اگر قرآن بخوانی خدا با تو حرف زده است.
سه آیه در قرآن همین بس است. یک آیه و تلک الایام نداواله بین الناس/.
این ایام مداوله ماست بین ناس هر روزی برای کسی، کتاب عمری به ما داده اند چند ورق دارد نهایتش ۱۰۰ ورق، یک ورقش این است که سال گذشته همچین روزی همه بودیم امسال هم هستیم گذشت ولی هیچ نماند تما شد بقیه اوراق هم این جور برمی گردد
وتلک الیام نداولها بین الناس
این یک آیه فراموش نکنید همیشه مقابل نظرت باشد.
دوم و اندر هم یوم الحسرته اذ قضی لامر
خطاب به شخص خاتم النبیین است . انذار کن این مردم را از روز حسرت از آن روزی که کار گذشته است.
سوم : سوره تبارک را بخوان. تبارک الذی بیده الملک و هو علی کل شی قدیر
بعد از تسدر به تبارک این مطلب: خلق الموت و الحیات. مرگ و زندگی را آفرید، چرا؟ لیبلوکم ایکم احسن عملافقط به خاطر یک مطلب، آزمایش کند شمارا، کدام احسن الاعمال را دارید؟ نتیجه سه آیه این است.
روز قیامت روز حسرت است.
دو قیامت انسان دارد.
صغری و کبری.
قیامت صغری وقت جان دادن من و شماست. هر روزی که می گذرد یک رشته عمر پاره می شود. به آن دم نزدیکتر می شویم. این قیامت صغری است. امیر المونین فرمود : اجتمعتعلیهم حسره الفوت و سکره الموت دو مطلب دم جان دادن به همه ما حمله می کند، یکیحسرت فوت، دوم سکره موت.
روز قیامت کبری هم بانذرهم یوم الحسره اذ قضی الامر این دو تا حسرت است. کسی از این حسرتها رسته است که عمرش را در آن احسن صرف کند. بقیه مطلقا در حسرت هستند.
چه ها از دست دادیم. چه کارها می توانستیم انجام دهیم.امام ششم گفتنش سهل است، اما درکش عقل را مهبوت می کند.
خاتم النببین فرمود: پسرم که می آید اسمش صادق است.امام چهارم فرمود: اسمه عن اهل السما اصادق فهم این کلمات عقل را مبهوت می کند. عمر گذشت ما او را نشناختیم.
حسرتی که هستاین است که روز شهادت او می توانستیم چه بکنیم و نکردیم. این حسرت تمام شدنی نیست.
شیخ الطائفه، این یک نفر کیست شیخ طوسی، شیخ الطائفه الحقه دوم : شیخالطائفه محمد بن محمد بن نعمان شیخ المفید
این هر دو این قضیه را نقل کردند. از سدیر سیرفی گفت شب خواب دیدم مشرف شدم محضر رسول خدا مقابل حضرت یک طبق خرما بود. روی این طبق پوشیده بود حضرت روپوش را از طبق خرما برداشت. شروع کرد به تناول آن رطب. گفتم یا رسول الله یک دانه هم به من بدهید. دست دراز کرد یک دانه برداشت به من داد. بعد دانه دوم را خواستم تا رسید به هشت دانه. بعد که به دانه هشتم رسید گفتم یا رسول الله یک دانه دیگر هم بده. فرمود : تو را بس است. فردا شنیدم امام جعفر بن محمد وارد شدند. رفتم که این خواب حیرت انگیز را برای آن حضرت بگم. تا وارد شدم. دیدم همان جا که پیغمبر نشسته بود امامک ششم نشسته همانطبق خرما مقابل او بود. روپوش برداشت. دست از آستین برآمد دیدم دست خود خاتم النبیین است. گفتم یابن رسول الله یک دانه خرما هم به من بده. یک دانه از آن طبق رطب داد. بعد دانه دوم را خواستم تا دانه هشتم. گفتم یابن رسول الله یک دانه دیگر هم بده. نگاهی به من کرد فرمود: اگر جدم دیشب جدم داده بود من هم می دادم.یعنی چه این قضیه؟ آن هم به نقل مفید، شیخ طوسی. یعنی روز شهادت او. روز شهادت خود پیغمبر است. هیئتی که برای او بیرون بیاد برای خود خاتم انبیا بیرون آمده است.این فرصتها از دست ماها رفت دیگه سال گذشته روز شهادت او نخواهد برگشت. هیآتها غنیمت بشمارند. این موهبت را هر علمیکه روز عزای او درآید. اسم دردفاتر تمام انبیا نوشته می شود. از وقتی به زبان آمدی مادرت به تو چه گفت.؟ گفت مذهب از که داری؟یاد داد به تو . از امام جعفر صادق. معنی این کلمه چی است؟ مذهب یعنی چه؟ یعنی راه رفتن، مبدأ، هر راهی اول دارد و آخر، مبدا این راه این مذهب منم. منتهی این مذهب خداست. بانی این مذهبه جعفر بن محمد است. امام ششم این است . آنچه ۱۲۴۰۰۰ پیغمبر آورده است همه به بعثت خاتم تمام شد. بعثت خاتم النبیین به ولایت امیر المومنینن توام شد.ایوم اکملت لکم دینکم، ولی آن حقایق پشت پرده بود. همه به برکت نفس جعفر بن محمد بروز کرد. بعد که همه تمام شد. نتیحه شد مذهب جعفری. این کار اوست.
حالا خود او کیست؟
قطب الدین راوندی که ما از آنان نقل می کنیم.خود اینها مقامشون فوق وصفه، صاحب فقه القرآن او نقل می کند. آنچه نقل می کند از ابن حناتگفت مشرف شدم خدمت امام ششم حال برادرم را پرسید. می خواهی امام جعفر صادق را بشناسی اینه، او کارش و این هم خودش.
گفتم برادرم پیش قضات علما وجیه است. مورد احترام و اعتبار است. نقصی در کمالات او نیست الا یک مطلب، پرسید آن مطلب چیست؟ گفتم به امامت شما ایمان ندارد.
فرمود: چرا به امامت من ایمان ندارد؟ گفتم از ورعش.
هر وقت ازاو سوال کردم گفته است تورع من ایجاب می کند که من به امامت او معتقد نشوم. فرمود به برادرت بگو آن ورعت شب نحربلخ کجا بود؟
من این کلمه را نفهمیدم.
از محضر آن حضرت حرکت کردم آمدم نزد برادرم گفتم واقعه این است من رفتم خدمت آن حضرت حال تو را جویا شدند، پس از آنکه شرح حالت را دادم عقیده ات را گفتم این جمله را فرمود: ورعت شب نحر بلخ کجا بود؟ تا این کلمه را برادرم شنید، لرزید.
گفت: اشهد، شهادت می دهم حجت خدا در تمام عالم ابوعبدالله جعفر بن محمد
گفتم چه شد؟ به یک کلمه این جور منقلب شدی؟
گفت خبر نداری کسی که این کلمه را گفته تمام آفاق تمام انفس زیر سایه سلطنت احاطه ی اوست متصل به رب الارباب این قضیه را احدی جز من یک نفر دیگر و خدا احدی خبر ندارد گفتم: شب نحر بلخ چه بوده؟
گفت:یک سفری من به بلخ رفتم مدینه کجا بلخ کجا؟ دو نفر بودیم رسیدیم به نحر بلخ هوا سرد بود رفیق من گفت یا تو برو آتشی طلب کن که ما از سرما برهیم یا من
گفتم تو برو مال را به من سپرد کنیزی داشت صاحب جمال بعد که آن مرد رفت من در آن تاریکی شب با آن کنیز همبستر شدم
این مطلب را جز من و آن کنیزو خدا احدی خبر نداره آن کسی که خبر داده
آن کسی که خبر داد ورعش کجا بود شب نحر بلخ. او کسی است که یعلم خائنه عین. این امام ششم است. کسی که است که عقل مبهوت است. این چه مقامی است. مدینه کجا؟ بلخ کجا؟ او در مدینه تمام عالم را زیر نظر دارد. روز ۲۵ شوال تو را و مرا زیر نظر ندارد؟ این هیآت را نمی بیند. خوشا به حال آن کسانی که او را شناختند.
دست از دامنش بر نداشتند مفضل بن عمر گفت در طواف بودم با آن حضرت بعد از طواف بیرون آمدم. وقتی از مسجدالحرام بیرون آمدیم دیدیم یک زنی با چند بچه نشسته و گریه می کنند و گاوی هم مرده است. پرسید چرا گریه می کنی؟ گفت تمام معیشت من و بچه های یتیم و ب پدر من از این حیوان بود که مرده.فرمود میخواهی من این گاو مرده را زنده کنم. زن گفت با این مصیبت مرهم روی جراحت من می گذاری ؟ مسخره می کنی؟ گاو مرده چطور زنده می شود؟
فرمود اینگونه : قدمش مبارک را به آن حیوان زد. یک مرتبه گاو مرده برخاست. زن فریاد زد ایها الناس عیسی بن مریم آمده است. مفضل گفت:حضرت خودش را میان جمع پنهان کرد که مردم خبر دار نشوند. قدمش کار نفس عیسی بن مریم می کند.در طواف ابو بصیر کنارش راه می رودگفت یابن رسول الله این جمع آیا مورد نجاتن. فرمود یا ابابصیر عده ای خوکند. عده ای سگ اند. ابوبصیر نابیناست. دست را روی چشم ابابصیر کشید تا چشم گشود دیده یک عده دور خانه طواف می کنند اما خوک به اشکال مختلف. یک دست روی چشم کشید هم بصر دارد هم بصیرت. هم ملک داد هم ملکوت. هم چشم نابینا شد بینا، هم باطن اشخاص را یک مرتبه دید. بعد دوباره دست کشیدروی چشم. دید،ندیدیه و نه بصیرتی. کسی که به یک نظر دست کشیدن بصر و بصیرت می دهد به یک دست کشیدن بصر و بصیرت را می گیرد. او رییس مذهب ماست. افسوس که این عمر گذشتو ما قدر این حقایق را نفهمیدیم.
کتاب فضل تو را آب بحر کافی نیست
که تر کنم سر انگشت و صفحه بشمارم
کیست در زمین حجت به حق ناطق اسم او نزد اهل آسمان صادق است. . . . عقل در کنه علم او حیران، غرق دریای حکمتش لقمان
هر هیئتی که روز عزای آن حضرت بیرون آید مرهمی است بر قلب امام هشتم خوشا به حال آن کسانی که این سعادت را پیدا کند. آن هیئت برود در صحن علی بن موسی به امام هشتم عرض کند. یابن رسول الله این خدمت من به جدت است.
تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن
که خواجه خود روش بنده پروری داند
امیدوارم اولا شهر مشهد به تناسب عظمت این مصیبت یک پارچه سیه پوش شود و همه هیآتی که روز عاشورا بیرون میان برای آن کسی که عاشورا او زنده کرده است بیرون بیایین. مبادا از این حسرت گرفتار بشید و نرهید و این سعادت از شما فوت شود. از امروز هم همه تان تصمیم بگیرد از اول قرآن شروع کنید آن قدری که می توانید هر روزه بخوانید و به خود امام زمان هدیه کنید تا دست عنایت او کمک کند شما را به این راه خیر و سعادتها موفق کند.
مددی گر به چراغی نکند آتش تور
چاره تیره شب وادی ایمن چکنم
این قرآن را هر روزه بخوانید و به امام زمان هدیه کنید اگر کسی هر روز سفره ای بچیند در خانه تو هدیه ای بیارد شب عید نوروز چه معامله ای می کنید. عزیز ترین گوهر نزد امام زمان قرآن است. آیا شب قدر که صحیفه عمل و تقدیرات تو به امضای او باید برسد با تو چه معامله ای خواهد کرد.اینها فیوضاتی است که از ما رفته
از هر جای ضرر بازگردید نفع است.مخصوصا جوانها این روایت در کمال اعتبار:
اگر جوانی از جوانی قرآن بخواند و روح او با قرآن آمیخته شود در روز قیامت وقتی که محشور می شود
ذات خدا دو ورق به او می دهد یک ورق به دست راست و یک ورق به دست چپش
در یک ورق نوشته امان از عذاب
ورق دوم نوشته خلود در فردوس اعلا
یک آیه از قرآن بخوان و یک درجه بهشت بالا برو.
در جوانی قرآن بخوان برای امام زمان. اکسیر اعظمی است که حساب ندارد. توفیق بیهوده نصیب کسی نمی شود.
انشا الله با این روش با آن نماز و با آن قرآن با آن کیفیت با آن تعظیم نسبت به راس و رئیس مذهب آبرویی نزد امام هشتم تحصیل خواهید کرد که حد و مرز ندارد.
اللهم کن لوليک الحجة بن الحسن صلواتک عليه وعلي آبائه، في هذه الساعة وفي کل ساعة وليا وحافظا وقائدا وناصرا ودليلا وعينا حتي تسکنه أرضک طوعا وتمتعه فيها طويلا.